Ben önce tüm öğrendiklerimi unuttum sonra yeniden yapılandım, değiştim ve özüme döndüm. Günümüzün sömürü düzeninin ve insanlığın yarattığı gereksiz tüm bilgilerimi ve alışkanlıklarımı doğaya attım. Ancak doğa kadar güçlü bir şey yok edebilirdi bugünkü kirli düşünceleri, tabuları, önyargıları. Doğada var olan döngüsel sisteme ayak uydurmaya başladım. Zamanı yavaş yavaş doğa takvimine bakarak kavramaya başladım. Toprağa ektiğimiz sadece bir avuç tohumun yüzlerce ürün verdiğine kendi gözümle şahit oldum. Verici olmayı, faydalı olmayı, bereketli olmayı ondan öğrendim. Her şeyi tam zamanında yapan doğayı izledim. Ne önce, ne de sonra, tam zamanında. Sabırlı olmayı ondan öğrendim. Rüzgarın, suyun, kuşların, tavukların ve doğadaki tüm seslerin bir bütün olarak çaldığı melodiyi dinlemeye başladım. Sadece o ritme ayak uydurdum. Derken öyle bir dans ettim ki başım dönene kadar durmamaya yemin ettim. Tıpkı bir semazen gibi asla durasım gelmedi. Ama gökten alıp toprağa vermek yerine topraktan alıp tekrardan toprağa verdim. Birlikte geliştik, birlikte iç içe yaşayarak dönüştük, değiştik. Ondaki şeffaflık ve hoşgörü bana da bulaştı. Onun suyu ile yıkandım ve kana kana içtim. Bunca yıl insanlığı beslemekten bıkmayan, bunca zaman harap edildiği halde hala her gün affedici kollarıyla insanlığı saran doğaya sımsıkı sarıldım. Dünya hala insanlığın özünün iyi mi kötü mü olduğunu araştırırken doğa cevabı avaz avaz bağırıyordu. Ama duymayı bilene, dinlemeyi bilene… Ham olanı pişirmek gerektiğini ondan öğrendim, yavaş yavaş sabırla ve itinayla. Ben de hamdım, pişmeye başladım, doğaya karıştım, özümü buldum. Her düşen yağmur damlasında kendimden bir parça buldum, gözümden akan her yaşta doğadan bir parça buldum. O parçaları birleştirdik, nehirlere, çaylara, denizlere karıştık, toprağı besledik ve daima birlikte yeşermeye söz verdik. İşte bu yolculuğuma başladığım ve devam ettiğim yer “Seferihisar Doğa Okulu”. İlk burada başladım rüzgarla dans etmeye. Artık burada da bir ailem, burada da bir yuvam var. Doğa aşkına yaptığımız her şeyi buradaki topraklara ekiyoruz. Doğa ile birlikte yeşeriyor ve yaşıyoruz.