Gönüllülülerimizden Melike Öztürk, kadim üretim yöntemlerinin binlerce yıldır kesintisiz olarak devam ettiği İzmir’in zeytin ormanlarından ilhamla “Zeytinin Öykü’sü”nü kaleme aldı…

Öykü yaz tatilini anneanne ve dedesinin yanında, Seferihisar’ın Orhanlı köyünde geçireceği için çok heyecanlıydı. En son üç sene önce, yani beş yaşındayken anne ve babasıyla onları ziyarete gitmişti. Şimdi ise hayal meyal hatırladığı yemyeşil kırlar, keçiler ve diğer hayvan dostları gözünde canlandıkça yerinde duramıyor, bir an önce karnesini alıp orada olmanın hayalini kuruyordu. Bunun için bavulunu çoktan hazırlamıştı bile. Ve nihayet karnesini alan Öykü, annesiyle beraber yolculuk için son hazırlıklarını yaptı. Ertesi gün babasıyla birlikte yola çıkacaklardı. Babası Öykü’yü Orhanlı’ya bıraktıktan sonra çalıştıkları ve işyerlerinden izin alamadıkları için İstanbul’a annesinin yanına dönecekti.